Emoties
Emoties op zichzelf zijn kinesthetische representaties, dat betekent dat ze ergens gevoeld worden, een gewicht hebben en een bepaalde intensiteit hebben. In biologische zin kan een emotie ook gedefinieerd worden als simpelweg een reactie van onze hersenen op een affectieve prikkel.
Het verschil tussen emoties en gevoelens is dat een gevoel gezien kan worden als een speciale uiting of vorm van een emotie. Een emotie kan worden opgeroepen door het waarnemen van externe gebeurtenissen, de eigen gedachten of een stemming. Emoties zijn overigens niet altijd rechtstreeks in iemands gedrag of gelaatsexpressies te herkennen. Dit komt omdat zij zich vaak ‘binnen ons zelf’ afspelen. Neurotransmitters zoals noradrenaline, serotonine en dopamine zijn eveneens betrokken bij de controle van emoties.
Er bestaan verschillende wetenschappelijke indelingen en opsommingen van allerlei soorten emoties. Veel van de opgesomde emoties kunnen teruggebracht worden tot een kleiner aantal basisemoties. De basisemoties op hun beurt kunnen weer gezien worden als combinaties van twee basisdimensies, valentie (prettig-onprettig) en intensiteit (hevigheid).
Paul Ekman deed uitgebreid onderzoek naar gezichtsuitdrukkingen van de mens. Ekmans onderzoek bevestigde het bestaan van universele gezichtsuitdrukkingen voor de volgende zes basisemoties:
- vreugde
- verdriet
- woede
- angst
- verbazing
- walging