Miltonmodel
Het Miltonmodel is een model waarin met opzet gebruik gemaakt wordt van vage taalpatronen, om de ervaring van de ander eerst te kunnen volgen en toegang te krijgen tot onbewuste hulpbronnen. Het is de tegenhanger van het metamodel, dat juist gaat over de precieze betekenis van taaluitingen.
John Grinder en Richard Bandler (de grondleggers van NLP) werkten in 1974 samen met Milton H. Erickson. Hij was een wereldberoemde, succesvolle en zeer sensitieve therapeut en bekend vanwege zijn scherpe observatie van non-verbaal gedrag. John Grinder heeft gezegd dat Erickson niet alleen de deur naar een andere realiteit voor hem opende, maar ook naar een geheel andere klasse van realiteiten. NLP onderging een herstructurering door het onderzoek van Grinder en Bandler naar de methode van Erickson. Hij maakte gebruik van taal die opzettelijk vaag werd gehouden, zodat zijn cliënten de betekenis konden kiezen die het beste bij hen paste. Zo konden zij hun problemen oplossen en hun onbewuste hulpbronnen ontdekken. Deze wijze van taalgebruik werd bekend als het Miltonmodel.
Het Miltonmodel heeft drie doelen:
- De realiteitsopvatting van de betrokken persoon volgen en hem of haar hierin begeleiden.
- De bewuste geest afleiden door deze op iets anders te richten.
Toegang verkrijgen tot het onbewuste.